Ciemną stroną pracy z ludźmi jest to, że czasem stykamy się z agresją. Szczególnie narażone na nią są te organizacje, które pracują z nimi bezpośrednio, ale dotknąć to może każdej. Agresja może przybierać różne formy i mieć różne przyczyny. Czasem jest stosowana celowo, jako sposób na zastraszenie organizacji, której działalność się komuś nie podoba. Zaś do instytucji pomocowych trafiają ludzie z problemami, w stresie, który może przejawiać się w zachowaniach agresywnych. Dlatego warto zacząć od analizy tego, jakie sytuacje mogą dotyczyć Was, na jakiego rodzaju ryzyko powinniście się przygotować – i do tego dostosować strategię działania. W tym odcinku Poradnika BINGO pokażemy ogólne zasady przygotowania zespołu i siedziby organizacji na zetknięcie się z agresją.

Komunikacja z mediami to chleb powszedni wielu organizacji, które poświęcają długie godziny, żeby wymyślić skuteczne sposoby dotarcia do dziennikarzy, a za ich pośrednictwem – do odbiorców. Ale nie zawsze idzie im to tak, jakby sobie życzyły. Jak sobie radzić w kontaktach z mediami? W tym odcinku Poradnika BINGO zajmiemy się pracą z mediami. Zastanowimy się, jakie zasady rządzą kontaktami z mediami, jak dobrze przygotować komunikat – i jak go sprzedać, jak opracować dobrą „setkę”, jak radzić sobie z trudnymi pytaniami i jak wybrnąć ze ślepej uliczki. Przetarte kontakty do mediów, dobre konotacje w świadomości odbiorców przydadzą się w potencjalnym kryzysie komunikacyjnym, np. gdy ktoś wystąpi wobec Waszej organizacji z bezpodstawnymi oskarżeniami.

Podczas lektury poprzednich odcinków Poradnika BINGO zapewne nie raz przemknęła Wam przez głowę myśl: „Aha, wiedza wiedzą, ale jak to wszystko wdrożyć w praktyce?”. Czynników, które to utrudniają, jest sporo: opór w zespole, zakres tematów, dostępność środków i czasu czy wreszcie… źródła aktualnej wiedzy. Wyzwania te należą do sfery zarządzania projektami i są dla organizacji chlebem powszednim. W ostatnim już odcinku poradnika przyjrzymy się im po kolei.

Informowaliśmy ostatnio o niepokojącej ewolucji orzecznictwa polskich sądów administracyjnych, coraz mniej skorych do projawnościowej wykładni przepisów o dostępie do informacji publicznej. Warto przypomnieć najnowszy przykład tego zjawiska: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (WSA) oddalił skargę Fundacji Panoptykon na decyzję szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, uznając tym samym prawo ABW do zatajania informacji o wykorzystaniu nowych uprawnień do inwigilacji, wprowadzonych tzw. ustawą antyterrorystyczną. Sąd argumentował swoją decyzję o ograniczeniu prawa obywateli do informacji „stanem niewypowiedzianej, ale rzeczywistej wojny terroryzmu z całym światem demokratycznym, fala zamachów terrorystycznych nękająca państwa zachodnie Unii Europejskiej i otwarta wojna terrorystyczna tzw. »państwa islamskiego« z całą cywilizacją demokratyczną”. Krytykowaliśmy publicystyczny, nacechowany emocjami ton uzasadnienia.

11 września 2017 r. mija 16 lat od zamachu terrorystycznego na World Trade Center. 16 lat – tyle czasu wystarczy, by dostać czynne prawo wyborcze w Austrii i Brazylii czy uzyskać zgodę na zawarcie związku małżeńskiego w Polsce. To kawał czasu. Jednak, w kontekście wojny z terroryzmem, trudno uciec od wrażenia, że przez ten czas wcale sobie nie poradziliśmy z „niewidzialnym wrogiem”. Strach na dobre zamieszkał w naszej wyobraźni i rzeczywistości politycznej. W symbolicznym dniu rocznicy najgłośniejszego zamachu terrorystycznego zapraszamy do rozmowy o tym, jak przez ostatnie 16 lat nauczyliśmy się radzić ze strachem przed terroryzmem i z nim żyć. Spotkajmy się 11.09, godz. 18:30, Państwomiasto (Andersa 29, Warszawa).