Biuro Informacji Kredytowej (BIK) podpisało umowę o transgranicznej wymianie informacji o zobowiązaniach kredytobiorców ze swoim niemieckim odpowiednikiem Schufa. Umożliwi to dostęp do informacji o historii kredytowej klientów na terenie obu krajów.

Dostęp do baz danych uzyska nie tylko sektor bankowy. Korzystać z nich będą mogli też operatorzy telefoniczni, dostawcy prądu czy telewizji kablowej oraz policja i prokuratura. Bazy te zawierają dane osobowe oraz dokładne dane na temat kredytu (kiedy został zaciągnięty, terminowość spłat itp.), zadłużeń, podjętych windykacji  i zamknięć rachunku.

Wyobraźmy sobie, że idziemy do lekarza, który decyduje, że powinniśmy wykonać badania krwi i skonsultować je ze specjalistą endokrynologiem. Nie wypisuje jednak skierowań nieczytelnym pismem, tylko wprowadza informacje do naszego profilu pacjenta w elektronicznym systemie informacji. Robimy zlecone badania, których wyników nie musimy odbierać, bo laboratorium wprowadza je do tego samego systemu, gdzie ma do nich dostęp endokrynolog. Ten może przejrzeć badania i jeśli są one prawidłowe, być może nawet nie musi przyjmować nas osobiście. Jeśli musi, możemy poprzez system wybrać, gdzie się udać, a przed wizytą dostaniemy maila z przypomnieniem. Wreszcie wystawiona recepta może być odebrana od razu w aptece, w której kupimy leki.

Grupa posłów Prawa i Sprawiedliwości skierowała do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją przepisów ustawy o systemie informacji oświatowej, dotyczących gromad

David Lyon jest profesorem socjologii oraz prawa na Uniwersytecie Queen's w Kanadzie. Obszar jego zainteresowań zawodowych stanowią nowe zjawiska społeczne zachodzące we współczesnym świecie. Przede wszystkim globalizacja, sekularyzacja oraz społeczeństwo nadzoru.

Problemem społeczeństwa nadzoru (ang. surveillance society) Lyon zajmuje się od 20 lat. Jako Dyrektor Centrum Studiów nad Nadzorem wspólnie z międzynarodowym zespołem analizuje i bada ten problem na wielu płaszczyznach. Po raz pierwszy pojęcie „surveillance society” zostało użyte przez Gary’ego T. Marxa, w artykule z 1985 - "The Surveillance Society: the threat of 1984-style techniques" w The Futurist.

Zazwyczaj oczekujemy, że to, co odbywa się za drzwiami gabinetu między pacjentem a lekarzem, zostaje tylko między nimi. Ma się to jednak nijak do rzeczywistości. W dobie cyfryzacji służby zdrowia nasze dane medyczne mogą być swobodnie wykorzystywane przez rożne osoby i podmioty, które niekoniecznie zajmują się naszym leczeniem, np. ubezpieczycieli czy pracodawców. Z drugiej strony zarządzanie skomplikowanym systemem ochrony zdrowia wymaga informacji. Czy więc stajemy przed alternatywą: albo zdrowie, albo prywatność?